ابو هاشم جعفری می‌گوید:
خدمت امام هادی علیه السلام شرفیاب شدم، آن حضرت با من به زبان هندی سخن گفت و من نتوانستم به خوبی پاسخ دهم، در مقابل آن حضرت سطل کوچکی پر از سنگریزه بود. امام یکی از آن سنگریزه‌ها را برداشت و در دهان مبارک خود نهاد و قدری آن را مکید، سپس آن را به من مرحمت نمود و من آن را در دهانم گذاشتم، به خدا قسم از نزد آن حضرت بلند نشدم مگر این که با هفتاد و سه زبان می‌توانستم صحبت کنم که یکی از آن ها هندی بود.
منبع: کتاب القطره
- ۱ نظر
- ۰۲ دی ۹۴ ، ۰۰:۵۶
